قطره دلش دریا میخواست

خیلی وقت بود که به خدا گفته بود

هر بار خدا میگفت : از قطره تا دریا راهی است طولانی . راهی پر از رنج و عشق و صبوری . هر قطره را لیاقت دریا نیست .

قطره عبور کرد و گذشت . قطره پشت سر گذاشت . قطره ایستاد و منجمد شد . قطره روان شد و راه افتاد. قطره از دست داد و به آسمان رفت و هر بار چیزی از رنج و عشق و صبوری آموخت تا روزی که خدا گفت : امروز روز توست . روز دریا شدن !

قطره طعم دریا را چشید . طعم دریا شدن را .

اما . . .

روزی قطره به خدا گفت : از دریا بزرگتر هم هست ؟

خدا گفت : هست !

قطره گفت : پس من آن را میخواهم . بزرگترین را . بی نهایت را !

خدا قطره را برداشت و در قلب آدم گذاشت و گفت اینجا بی نهایت است .

آدم عاشق بود دنبال کلمه ای میگشت تا عشق را توی آن بریزد

اما هیچ کلمه ای توان سنگینی عشق را نداشت

آدم همه ی عشقش را توی یک قطره ریخت . قطره از قلب عاشق عبور کرد و وقتی که قطره از چشم عاشق چکید خدا گفت : حالا تو بی نهایتی زیرا که عکس من در اشک عاشق است .  

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: